Przystanek Przyjaźń
„PRZYSTANEK PRZYJAŹŃ” UCZY NAS BUDOWAĆ WIĘZY MIŁOŚCI I PRZYJAŹNI Z KAŻDYM CZŁOWIEKIEM. JEST OKAZJĄ RADOSNEGO SPĘDZANIA CZASU Z INNYMI. WPROWADZA NAS W NIEZBADANE I CUDOWNE OBSZARY OBCOWANIA Z PANEM BOGIEM. JEST CZASEM SPOTKANIA,, ŚWIĘTOWANIA, DZIELENIA SIĘ I MODLITWY”.
O PRZYSTANKU PRZYJAŹŃ
Grupę „Przystanek Przyjaźń” tworzy młodzież ZSS nr 14 starszych klas szkoły podstawowej, branżowej oraz jej absolwenci. Celem grupy jest tworzenie więzów przyjaźni oraz radosne spędzanie czasu z innymi. Wspólnota przyjaźni wprowadza nas w niezbadane i cudowne obszary obcowania z Panem Bogiem.
Spotkania odbywają się dwa razy w miesiącu wg grafiku. Jedno ze spotkań ma miejsce w kawiarence szkolnej lub organizujemy wycieczkę, drugie spotkanie ma miejsce z reguły w pierwsze środy miesiąca w kawiarence i kościele Księży Pallotynów.
Każde spotkanie składa się z trzech części: modlitwy (modlitwa, śpiew, pantomima), dzielenia się (rozmowy, dyskusje, opowiadania, poezja) i świętowania (gry, zabawy, tańce, piosenki, konkursy). Przyjazna, pełna akceptacji atmosfera jaka panuje między nami, sprzyja dzieleniu się swoimi przeżyciami i doświadczeniami, często trudnymi i bolesnymi.
Na początku roku szkolnego ustalamy wspólnie harmonogram oraz tematykę naszych spotkań. Każde spotkanie jest inspirowane przez wychowawców i współtworzone z uczniami.
W celu urozmaicenia oraz pełniejszej integracji grupy organizujemy wycieczki, pielgrzymki, urodziny Przystanka Przyjaźń, grille w Grębałowie, wyjścia do kina, na koncerty, na pizzę i lody oraz wspólne wyjazdy ( były m. in. Szlakiem Krakowskich Świętych, Czerna, Kalwaria Zebrzydowska, Łagiewniki, Skałka, Wadowice, Tyniec, Bielany, Dobczyce, Witkowice).
Od kilku lat przygotowujemy i prowadzimy śpiew, oprawę liturgiczną i pantomimy w czasie rekolekcji wielkopostnych oraz mszy św. na rozpoczęcie i zakończenie roku szkolnego.
Młodzież bardzo chętnie i radośnie uczestniczy w spotkaniach, ponieważ są one okazją do dobrego i wartościowego spędzania wolnego czasu oraz nawiązywania bliższych, przyjacielskich kontaktów z rówieśnikami. Dają one możliwość do dzielenia się swoimi problemami, a także uwrażliwiają młodych ludzi na wartości zatracone we współczesnym świecie jak: bogactwo ducha, poświęcenie, dobroć, prawda. Młodzież uczy się dostrzegać to, co wartościowe, mądre i piękne, aby słowem, czynem, modlitwą, i swoją postawą w życiu przekazywać dalej złotą zasadę ewangelii „Wszystko, więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie”.
Odkrywanie osobistej więzi z Panem Jezusem i Jego planów dla naszego życia jest szczytem przeżywania bliskiej obecności Pana, która rodzi w sercu prawdziwy pokój, miłość, radość i sprawia, że każdy człowiek staje się naszym bratem i siostrą.
POCZĄTKI PRZYSTANKA PRZYJAŹŃ
„Na początku roku szkolnego 2002/2003 kilku uczniów ze szkoły zawodowej poprosiło mnie o zorganizowanie jakiś spotkań, jakiejś grupy młodzieżowej, która będzie się spotykać, przyjaźnić ze sobą i rozmawiać o Panu Bogu. Początkowo nie bardzo wiadomo było, jak to powinno wyglądać, ale najbardziej konsekwentne uczennice Anna Despet, Kinga Chytrzyńska i Lucyna Kutaj dążyły do tego, by spróbować coś stworzyć. No i zaczęliśmy się spotykać od stycznia 2003 roku. Od początku spotkania były radosne i entuzjastyczne. Przychodziło sporo osób, a spotkania pomagała mi prowadzić pani Grażyna Brzeżańska i pani Barbara Cudo. Do tej pory z radością przychodzi pani Grażyna, której umiejętność gry na gitarze bardzo urozmaica nasze spotkania. Obok krótkiej modlitwy, popijając herbatkę i smakując czegoś słodkiego rozmawiamy na różne tematy. Przerywnikami są śpiewane piosenki przy akompaniamencie gitary, a także różne gry i zabawy. Tę pierwszą grupę przystankowiczów obok wspomnianych wyżej uczennic tworzyły następujące osoby: Gosia Jarosz, Paulina Rokita, Ewelina Wachowicz, Monika Pawlik, Joanna Luberda, Dorota Turbasa, Aneta Pudlik, Wojtek Kiełbasa, a także ówczesne absolwentki naszej szkoły Gosia Kijania i Iwona Ponikiewska. Na kilku spotkaniach byli również Przemysław Baran, Iwona Kułaga, Justyna Piepiora, Sylwia Grzybek, Aneta Dzioba, Adriana Winckowicz, Anna Rataj, Kinga Domagalska i Maciej Wiechęć.
Obok spotkań w szkole w sali 215 zaczęliśmy organizować również wycieczki, wyjazdy i pielgrzymki. Był to bardzo dobry pomysł, bowiem uatrakcyjnił w znaczny stopniu czas, który spędzaliśmy razem. Niektórzy uczniowie skończyli szkołę, wielu było na pojedynczych spotkaniach i naturalnym rytmem nastała wymiana „pokolenia” przystankowiczów. Do tych najbardziej zaangażowanych w drugim (2004) i trzecim roku (2005) istnienia Przystanku Przyjaźń należeli: Kinga Chytrzyńska, Lucyna Kutaj, Kasia Nowaczyk, Ewelina Szterleja, Ewelina Stawarz, Joanna Luberda, Rafał Paliński, Gosia Jarosz, Gosia Zoch i Rafał Jeżowski.”
Bernard Łach
HYMN PRZYSTANKA PRZYJAŹŃ
Bóg jest tu, Bóg jest tam!
Bóg jest w każdym z nas i w sercu Go mam!
Światłem jest, w ciemną noc
i w modlitwie mej słyszę Jego głos!
Bóg jest tu, dobry jest!
W każdy czas!!!
PRZYJACIEL – KTO TO JEST ?
To ktoś, kto mnie nie osądza, nie potępia. Kto akceptuje to, że jestem zraniony, kto akceptuje moje ograniczenia. Umacnia mnie kiedy jestem smutny. To także ktoś, kto dostrzega, że mam dar. I wzywa mnie, żebym z tego daru korzystał, bym go rozwijał. Przyjaźń jest czymś wzajemnym. Wymaga bardzo uważnego wsłuchiwania się w drugiego. To jest komunia. Wiecie co to jest komunia? Jest zupełnie czymś innym niż wielkoduszność. Wielkoduszność to gest rzucenia czegoś z poczuciem, żeby być dobrym. A komunia – to miłość, która idzie ode mnie do ciebie i od ciebie do mnie. Spotkanie serca z drugim sercem.”.
Jean Vanier
Wierny przyjaciel jest lekarstwem życia” /Syr 6,16/
MODLITWA PRZYJACIELA
Panie, pomóż mi być przyjacielem wszystkich,
Przyjacielem oczekującym bez znużenia,
przyjmującym z dobrocią, dającym z miłością,
słuchającym bez znudzenia, dziękującym z radością.
Przyjacielem, którego zawsze można zaleźć,
gdy się go potrzebuje.
Pomóż mi ofiarować innym bezinteresowną przyjaźń,
promieniować radosnym pokojem,
Twoim pokojem, o Panie.
Spraw, bym był gotów wspierać i przyjmować
zwłaszcza najsłabszych i pokrzywdzonych.
W ten sposób będę mógł pomóc innym
i być bliżej Ciebie, Panie łagodności.